DAGBOEK REIS NAAR ZUID-AMERIKA Inleiding: Ik heb een dagboek bijgehouden van 5 december 2023 tot en met 23 april 2024 Barcelona maandag 4 december 2023 7°-14° Het cruiseschip MSC Armonia vertrekt naar Málaga om 19 uur. De boot is vertrokken in Italië voor een 20 dagen durende overvaart naar Brazilië. Mijn reis duurt 15 dagen, van Barcelona tot Rio de Janeiro. Avondmaaltijd altijd in La Pergola op 6 aft. Dus in de boeg van het vaartuig en dit om 19 uur. Ten laatste aan tafel om 19u30. Casual Dress. Karaoke gezien, ook Ballroom Dancing. Muziek van Band4Sea &Gabriel, Luminous Duo & Elom, Aldo Nicolin, Lamisters, Louie, Trio Bellagio met Flamenco. Ook 3 tenoren gehoord en 3 dansers gezien. Safety Briefing gevolgd, life en op TV. MSC Cruise Guide-kanaal #8 op TV. Heb ik Aurea Experience geboekt? Nee wellicht. Te onderzoeken. 5/12/2023 Na maanden van voorbereidingen is dan uiteindelijk de dag van het vertrek naar Brazilië aangebroken. Stressfactor staat op tamelijk rustig. Tot op vandaag is een groot deel van de reis geboekt en betaald. Nadat ik door Louis Tessier werd uitgenodigd op zijn huwelijksfeest met Nicole in Curitiba in Brazilië ben ik met deze trip bezig geweest. Het was al heel snel duidelijk dat er geen familie aanwezig zou zijn buiten Toon en Mich natuurlijk. Zo zijn ze nu éénmaal, zand en wat nog meer woordverspilling erover. Ik daarentegen besloot om van de geboden gelegenheid iets moois te maken. Geen geld in overvloed maar wel veel tijd, zo is nu éénmaal mijn gepensioneerd leven geëvolueerd. Dus budgetgewijs plannen was noodzakelijk. Ik vond een cruise van Barcelona naar Rio de Janeiro en een andere cruise 4 maanden later van Montevideo naar Barcelona. Betaalbaar omdat het repositioning cruises betreft. 15 dagen heen en 19 dagen terug. Een maand reizen, eten, drinken en ontspanning en een inside cabine, geen alcohol noch internet. Taxen, verzekeringen, fooien en dagprijs alles samen 2000 euro. Ik ben toch van plan om van mijn appartement in Benalmàdena Costa bij terugkomst te verhuizen naar Torremolinos, waar het grootste deel van mijn sociaal leven plaats heeft. Dus heb ik mijn oude Suzuki Gran Vitara verkocht voor 1800 euro. Tevens heb ik mijn huurcontract beëindigd per 30 november, verhuisde ik mijn spullen op een kamer bij Enrique, een vriend uit Málaga. Tijdens de reis betaal ik hem een opslagkost. Dit alles helpt om accommodatie en tussenvluchten te betalen. Er is natuurlijk meer dat nodig is om gerust op reis te vertrekken. Een uitvaartverzekering om Liselotte wat minder zorgen en meer gerustheid te geven in geval van mijn overlijden. Ook een reisbijstandsverzekering moest betaald worden want ge weet nooit! Beter voorzorgen nemen dus. Ik wilde dus zoveel als mogelijk vooraf plannen en vastleggen. Ik zocht dus bestemmingen uit die ik interessant vond om te bezoeken. Dus vluchten, verblijven en dergelijke meer op een lijst zetten, prijzen en beschikbaarheid checken en lezen, veel lezen over de mogelijkheden ter plaatse. Zoals steeds was Liselotte mijn aanspreekpunt en reisagent. Dit alles begon serieus op mijn zenuwen te werken en de stressfactor stond op een bepaald moment op gevaarlijk voor mijn gezondheid. Ik besloot dus om voor minder stress en meer zekerheid te zorgen en gaf carte-blanche aan Liselotte om verblijven in Rio de Janeiro, Curitiba en Montevideo en vluchten vast te leggen, te boeken en te betalen. Een pak van mijn hart en de stressfactor daalde meteen naar leefbaar. Ik vertrek dus op 4 december vanuit Málaga, waar ik sedert 11 november woon, naar Barcelona om daar dezelfde dag een cruise te nemen naar Rio de Janeiro op het cruiseschip MSC Armonia, aankomend op 19 december. In Rio verblijf ik 68 dagen in een mooie, duurdere studio in het centrum. Ik vlieg op 12 januari naar Curitiba voor het trouwfeest en kom op 16 januari terug in Rio. Ik zal er op 25 februari vertrekken met een vlucht naar Montevideo waar ik 36 dagen zal verblijven in Airbnb plaats dichtbij het oude centrum. Mijn cruise terug vertrekt op 1 april, aankomst in 19 april in Barcelona. Enrique heeft voorgesteld mij naar het station Victoriakent te voeren om 7 uur zodat ik de trein C1 naar de luchthaven kan nemen. Het inpakken ging vlot, ik was goed op tijd zoals meestal en gezeten op stoel 6D in een Vueling vlucht naar Barcelona. Daar aangekomen een taxi genomen (39 euro) naar Terminal A. Ik zag het cruiseschip al aangemeerd liggen. Het inschepen verliep echt heel aangenaam, zonder wachttijden, alle mogelijke stress wegnemend. Ik werd naar mijn kamer begeleid. De bagage wordt na controle later op de dag aan de kamerdeur gezet. De kamer 7003 bevindt zich aan bakboord, vooraan op verdiep7.Voor passagiers zijn 8 verdiepingen toegankelijk. Vóór het uiteindelijk afvaren had ik dus nog meer dan 3 uren om op ontdekking te gaan en het schip van nabij te bekijken, vragen te stellen, foto’s en video’s te nemen en berichten te versturen. Ik ben om 18h op het bovendek gaan zitten om de afvaart mee te maken. Niet indrukwekkend ware het niet van het sirenegeluid of stoomfluit die afging bij het afvaren, en als groet naar andere schepen die nog aan de kade liggen. Snelheid haast niet te meten, zo traag vertrok de boot. Met een uur vertraging zijn we de haven van Barcelona gepasseerd om daarna het ruime sop te kiezen. Het was koud aan dek en ik was al enkele dagen verkouden net zoals menig anderen. Mijn eerste maaltijd aan boord was in een buffetrestaurant dat deels op het buitendek was gevestigd met ook een afgesloten terras. Veel keuze, lekker en buik vullend, zowaar een cliché overal op het schip bruikbaar. Een uur later ontdekte ik een ander buffetrestaurant dat binnendeks gelegen is. Aangenaam zitten en met meer keuzes en al een eerste praatje gehad met een Braziliaanse man die me aan tafel vergezelde. Kortstondige contacten dus vooral deze eerste dag op mijn eerste cruise. Van een steward die mij begeleidde naar mijn kamer toen ik na het vertrek al mijn weg kwijt was, vernam ik dat de geblokkeerde doorgang naar mijn verdiep zijn reden had. Er werd aan dit schip een stuk bijgebouwd, zeg maar vergroot, en dit deel vertoont de naden van de samenvoeging. Men heeft er onder andere de ziekenboeg in onder gebracht, en crew cabines naar onderliggende verdiepingen toe. Alles mooi te zien op de plattegronden van de scheepsinfrastructuur die overal opgehangen zijn met rode stip erop waar je je bevindt. Dus te laat voor de eerste shift van het avondmaal in het mij toegewezen restaurant La Pergola. Geen nood er is nog een late shift om 21u30 maar dan aan een andere tafel met andere mensen. Ik beland naast een Portugees stel zowel links als rechts van mij. Wat later komt een tafelgenote aandraven. Ze is van Gent, heeft er al 12 cruises opzitten en is meertalig. Dus dat valt best mee! Meestal gaan de verkennende gesprekken over taal, land van herkomst, beroep of hobby, reizen, status, eten en drinken, geschiedenis en politiek, raakpunten. Ik leer bij. Koning Albert de eerste van België heeft infrastructuurwerken gefinancierd in Brazilië. Aangezien ik geen drankenpakket heb, bestel ik dagelijks een fles met 1 liter water, die ik meeneem naar mijn kamer na het eten. Dagelijks krijg je een folder onder je deur geschoven met daarin het programma van de volgende dag. Na het late avondmaal ben ik op zoek gegaan naar de ontspanning. Ik heb ten behoeve van vrienden in Torremolinos hier de pianobar, the soul music bar, de bar met moderne dansmuziek en de rustige bar met wat hees en vals klinkende zanger bezocht, foto’s en video’s genomen en mij begeven naar de karaokebar. Daarna omstreeks middernacht de discotheek op het 12de dek gevonden en er wat mensen gespot. Hoofdzakelijk jongere mannen en weinig vrouwen. Ik ben om iets voor 2 AM naar mijn kamer vertrokken om mijn eerste nacht te slapen op dit cruiseschip. Er is niet veel van slapen in huis gekomen. Allerlei factoren beletten mij om de slaap te vatten, zoals de aanhoudende hoest, het wiebelen van het schip en de vrees voor zeeziekte, alle opgewondenheid van wat ik die dag had gezien, de ontlading na een lange periode van voorbereiding, de vele maaltijden en te veel koffie en mijn gedachten aan de sluiks meereizende Ménière. Genoeg om na anderhalf uur een gevoel van claustrofobie te krijgen en kleren aan te trekken om naar het buitendek te gaan om een hap of twee frisse lucht. Het regende en ik bleef wat beschut staan kijken in het donker. Onderhoudsmensen waren nog steeds bezig. In de regen spoot er één met een krachtige waterstraal iets als een muur of beschutting schoon. Om 4 uur weer op de kamer. Kamerjas aangetrokken en tot 5 AM zitten TV scrollen. 30 kanalen waarvan 10 met reclame die maar bleef duren. Een Franstalige zender gevonden met documentaire over varkens en everzwijnen. Och ja, toch blijven kijken om mijn zinnen te verzetten, nog eens naar het toilet en dan een nieuwe slaappoging, de varkens tellende.